deel 38 - De Franckjes

Zoeken
Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

deel 38

Verslagen > verslagen thuis > deel 36 t/m 40

SIEL VANUIT ‘S-HEERENBERG !




Maandag 12 maart t/m 31 maart.



Maandag 12 maart: (Gister was Siel gecorrigeerd precies 8 maanden!) Romek hoeft niet te ontbijten. Deze week start de school met het project “Voeding” en beginnen ze met een ontbijt op school. Om kwart over 10 komt de logopediste op bezoek. Ze heeft haar aantekeningen doorgespit en het briefje teruggevonden n.a.v. mijn eerdere telefoongesprek met haar, een paar weken terug. Ze noteert eerst alle gegevens en Siel’s vorderingen tot nu toe. Als ik Siel tenslotte wat fruit probeer te geven, heeft ze het al snel gezien. We moeten het fruit voorlopig maar even schrappen en met groentehap terug bij af beginnen. Siel moet eerst weer op de pink sabbelen zodat hij ons weer “toegang verleend” tot zijn mondgebied en dan iets groentehap op de pink proberen. Het is in Siel’s voordeel dat hij niet spuugt en tot nu toe goed groeit, zodat hij het nog wel even zonder bijvoeding kan uitzingen. Ik geef niet voor niets nog steeds om 22:00 uur een extra fles met wat nutrix erdoorheen. De logopediste is een aardige tante, net zo’n type als de fysiotherapeute. Ze zal volgende week donderdag rond groentehaptijd weer langs komen. Als ze na een uurtje weer weg is gaat Siel voor het eerst in de wandelwagen. Hij vindt het wel wat en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Mama moet alleen wel de zon in de gaten houden en de parasol steeds draaien want meneer houdt niet van zon in zijn gezicht. Ik moet maar eens snel op zoek naar een zonnebril voor hem! ’s Avonds gaat mama weer lekker ontspannen baantjes trekken met Tanja in het zwembad.



Dinsdag 13 maart: Siel moet om 9:00 uur op het consultatiebureau zijn. Hij krijgt vandaag zijn (11 maanden) inentingen. Ik pluk hem om 8:00 uur uit bed, zodat we na Romek naar school te hebben gebracht, nog even brood kunnen halen in de winkel. Als hij zijn prikken heeft gehad, zal hij er wel geen zin meer in hebben. Als Siel op de weegschaal gaat, zegt de weegtante dat Siel 9 kilo (en een beetje) weegt. Ik kijk haar vol ongeloof aan en zeg dat ik dat niet kan geloven. Jawel zegt ze, hij is echt 9 kilo. Waarop ik zeg dat hij 21 februari jl. nog 7220 gram woog en niet in zo’n korte tijd naar de 9 kilo kan zijn gegroeid (zeker niet nu hij alleen op de flesvoeding zit!). Ik leg hem nog eens op de weegschaal en dan weegt Siel opeens 7545 gram! Dat komt meer in de richting, ik had zelf ook rond de 7,5 kilo in gedachte. Siel is ook in de lengte behoorlijk doorgeschoten (71 cm) en zit daarmee nu in de groeicurve voor 11 maanden. Met zijn gewicht zit hij er net tegenaan. Zijn schedelomtrek is 43 cm. Als we na lang wachten eindelijk bij de verpleegkundige mogen komen, moet ze eerst eens bellen of Siel zijn prikken wel mag hebben, omdat hij 21 februari de RSV spuit heeft gehad. Dat gaat ze dus doen en na een tijdje komt ze terug met de mededeling dat Siel zijn inentingen wel mag hebben. Zat ik ook niet op te wachten om nog eens naar het bureau te klepperen. Had hem vanmorgen al een zetpil gedaan. Op haar vraag of Siel stabiel kan zitten, zeg ik heel enthousiast ja. Ik heb alleen het woordje stabiel niet goed gehoord, want als Siel zit geeft ze hem een flinke duw en boem… Siel tuimelt achterover. Dat is dus niet stabiel is haar conclusie. Muts, ik kan haar wel wat. Nu kan hij zitten, nu moet het weer stabiel zijn. En of hij kan zwaaien. Nee, zeg ik, maar wel in zijn handjes klappen. Dat is iets van de laatste dagen. Hij doet het niet op commando maar met regelmaat zit hij in zijn handjes te klappen. En als Romek’s vogeltje Mickey voor de tralies roept, Mickey kusje, dan zit Siel smak geluidjes te maken, alsof hij hem een kusje wil geven. Ze vindt het ook nog niet nodig dat Siel kan zwaaien. Het enige wat ze (net als de vorige keer) uitroept is, wat is het toch een wonderkind, wat is hij toch mooi, wat is hij toch sterk, wat heb je toch een prachtig kind. Op mijn vraag of Siel wel voldoende heeft aan die 4 flessen, zegt ze dat ik dat maar met de logopediste en de kinderarts moet bespreken. Ze zegt dat ik de expert ben op het gebied van prematuurtjes en dat zij (consultatiebureau) er niet veel van afweten. Dat is dan ook wel te merken. Siel groeit tot nu toe goed, niet te snel en niet te langzaam, dus volgens mij kan hij het nog wel even uitzingen zonder bijvoeding voor mijn gevoel. Het enige wat ze iedere keer vol enthousiasme noteren is wanneer Siel naar Nijmegen of Doetinchem moet of is geweest, wat daar de uitslag van was en hoe het met de RSV spuiten gaat. Uiteindelijk krijgt Siel zijn spuiten. Na bijna 1 ½ uur op het bureau en de 2 prikken is Siel zo moe dat hij bij thuiskomst eerst een half uurtje moet bijkomen en lekker ligt te pitten bij mama op schoot. Ik geniet van dit extra knuffelmomentje. Poetsen komt wel weer. Mijn kinderen zijn belangrijker dan elke dag poetsen. Om 12:00 uur gaan we Romek ophalen. Ik neem Siel even mee op de arm. Romek heeft de middag vrij. De leraren van de onderbouw hebben weer een studiemiddag. Als Siel op bed ligt en Romek en ik gegeten hebben, gaan we even oefenen op de fiets in het pad. Het weer is grandioos en de rest van de middag speelt Romek dan ook lekker buiten. Van tijd tot tijd ga ik lekker bij hem zitten op de trampoline en geniet van het zonnetje. We eten al vroeg want Romek moet om 17:30 uur voor een extra zwemles. Hij doet het super en de badmeester is dan ook zeer tevreden. Hij zegt dat Romek het met diplomazwemmen ook zo moet doen! Hij kan het wel, die boef van ons!



Woensdag 14 maart: Na zijn badje gaan Siel en ik bij Opa & Oma Weeber op de thee. Ik haal Romek’s oude petje van stal en plant die op Siel’s bol. Romek’s bolletje was destijds een tikkeltje dikker, bij Siel schiet de pet nog regelmatig voor zijn kijkertjes, maar het scheelt wel met de zon. De winterjas verruil ik voor Romek’s oude spijkerjasje. Toch wel handig dat ik alles bewaard heb, voor het geval we ooit nog een jongetje zouden krijgen. Romek heeft nooit gekropen of veel gespuugd en vaak was hij er binnen een paar weken uitgegroeid. Dus die kleertjes hebben amper wat geleden. Kan Siel nog makkelijk aan! Bij Opa & Oma gaat Siel nog even op het kleed en laat hij zien dat hij best wel kan draaien op zijn buik. Om kwart over 11 gaan we huiswaarts en halen Romek om half 12 eerst van school. Siel is zo moe dat hij een beste lading in zijn fles laat, die bewaar ik dus maar voor vanmiddag. Romek en ik gaan na de boterham weer wat oefenen op de fiets. Terwijl Romek verder buiten speelt en Siel op bed ligt, kruipt mama even achter de naaimachine. Als Tanja en Wouter Schaap op de stoep staan, laat ik de boel maar weer vallen. Komt vanavond wel op de naailes. Als Siel wakker is, geef ik hem de overgebleven melk uit de fles van tussen de middag. Het fingerfeeden is toch nog niet zo’n succes, ik laat het maar even voor wat het is en probeer tussendoor spelenderwijs om hem op mijn pink te laten sabbelen. ’s Avonds op de naailes ben ik behoorlijk vlijtig. Romek’s spijkerbloes is al bijna af. Komende week moet ik thuis wat dingetjes afmaken en dan volgende week nog de manchetten er aan, drukknopen erop en dan is hij af. De juf heeft al ideetjes voor mijn volgende projecten. De nieuwste Baby Knippie is uit en daar staan leuke dingen in voor Siel. Zal binnenkort eens met Siel naar de stoffenmarkt in Doetinchem gaan om vast een en ander in te slaan!



Donderdag 15 maart: Siel gaat voor het eerst in het autostoeltje en in een winkelwagentje. Ik heb geen kipfilet meer voor het eten van vanavond en dit is een mooi klein boodschapje om even uit te proberen hoe Siel het in een winkelwagentje vindt. Je vindt hem bijna niet meer terug in het zitje maar hij zit heel parmantig met zijn petje achterstevoren op in het winkelwagentje om zich heen te kijken. Ook het autostoeltje is een beleving op zich. Nu kan hij van zich af kijken. Een hele nieuwe ervaring. Na het boodschappen gaan we naar mama’s oude werk. Ik heb met ex-collega Maartje afgesproken om even te komen theeleuten en bij te babbelen. Siel gaat van hand tot hand (Siel heeft het op alle brillen gemunt!) en samen met Maartje lopen we even door alle kantoren. Het is leuk de ex-collega’s weer te zien en te spreken, maar mama mist het werk niet. Ik geniet vol op van mijn jongens. Er komt vroeg of laat best wel weer wat op mijn pad. Als we thuis zijn, oefenen we nog wat op het boxkleed. Het draaien gaat steeds beter. Het is volgens mij ook een kwestie van gemakzucht. Siel komt overal nog veel te gemakkelijk bij en als hij ergens niet bij kan, dan zoekt hij wel iets anders waar hij wel bij kan. Hoezo uitgekookt???



Vrijdag 16 maart: Siel is al wakker voor ik Romek naar school gebracht heb. Ik leg hem in de box en bij terugkomst ga ik eerst even de badkamer soppen. Siel speelt lekker in de box, dus mama kan snel even haar gang gaan. Daarna heeft mama weer alle tijd voor Siel en gaat hij lekker in bad. Als we weer beneden zijn, gaan we een paar boodschapjes doen bij de AH. Die is vlakbij Opa & Oma Franck, dus aansluitend gaan we even kijken of ze tijd hebben voor een bakkie thee. Opa & Oma zitten net aan de koffie, dat komt dus mooi uit. Siel heeft schik met Opa’s bril en Oma’s trui met glittertjes. Ja, ons ekstertje is gek op blingbling! Rond half 12 zijn we weer thuis. Als het tijd is om Romek van school te halen, laat ik Siel even in de box liggen. Romek heeft vanmiddag weer vrij en omdat het toch bewolkt is, wil hij lekker binnenspelen. Mama haalt de playmobile piratenboten van zijn slaapkamer en Romek installeert zich met een deken (dit is de zee) op de grond en ik kruip even achter mijn labtopje. Om kwart over 6 ga ik met Romek een cadeautje kopen voor Martijn voor volgende week zaterdag. Dan heeft Romek weer een kinderfeestje. Aansluitend wippen we, sinds lange tijd, weer eens bij de Speel-o-theek aan. Wat schetst mijn verbazing, sinds ons laatste bezoek (10 oktober) is er meerdere malen op Romek’s pasnummer speelgoed geleend en staat er nog een boete open. Rara hoe kan dat. Ik geef aan dat ik sinds oktober niet meer geweest ben, dus dat het niet kan. Er is ook speelgoed geleend, waarvan ik denk, dat zou Romek nooit nemen. Dat is zeker voor een veel jonger kind geleend. Ze gaan het uitzoeken. Ik laat op het kaartje zetten dat volgens mij er iets niet klopt en die boete ga ik echt niet betalen. Al is het maar een Euro, ik heb sinds oktober niets meer geleend, dus hier klopt iets niet. Volgende week toch maar eens langsgaan om te horen of ze er al meer van weten!  



Zaterdag 17 maart: We hoeven vanmorgen niet vroeg uit de veren voor Romek’s zwemles, want hij mag de les overslaan omdat hij vanmiddag moet afzwemmen. Dus kunnen we lekker uitslapen. Na een laat ontbijt gaan we met ons viertjes naar de IKEA. Siel mag voor het eerst in de buggy. We slaan een lading energiezuinige lampjes in en die kun je hier kopen. Bij thuiskomst krijgt Siel een fles en gaat door naar bed, zodat hij weer fris en fruitig is als Romek naar het zwembad moet. Taro gaat met Romek nog even langs de vissenwinkel. Als ze thuiskomen gaan we een verlaat broodje eten. Om kwart over 3 lopen we met ons viertjes naar het zwembad. Voor we mogen omkleden meldt de badmeester dat er dit keer niet achter gesloten deuren gezwommen wordt en dat iedereen naar boven mag bij het bad en er mag gefilmd en gefotografeerd worden. Ik zet snel Romek in de kleedkamer en ren naar boven naar het restaurant om mijn vader te halen. Hij wil graag filmen, maar wij wisten niet dat dat bij het bad mocht, dus was hij al vroeg naar het zwembad gegaan om een goed plekje bij het raam te bemachtigen. De rest van de family moet maar in het restaurant blijven. Er is ook niet eens genoeg plek om te zitten, dus om iedereen mee naar boven te slepen… ze hebben goede plekjes voor het raam in het restaurant dus dat maakt veel goed. Ik prent Romek nog eens goed in dat hij het net zoals dinsdagavond moet doen en vorige week zaterdagmorgen. Hij moet rustig blijven en door blijven gaan met de borstcrawl. En niet te veel kijken naar alle familie in het restaurant en mama en Opa rond het bad. Romek beloofd me nog eens dat hij er aan zal denken. En dat doet hij ook. Hij gaat echt als een speer en doet het in een woord super. Met het diploma uitreiken zegt de badmeester dat ook nog eens tegen hem, dat hij het ontzettend goed heeft gedaan. Romek is zo trots als een pauw en loopt te paraderen met zijn medaille. Goed idee van mama om die erbij te kopen. Zo’n tegeldiploma, daar doe je niks mee, maar Romek is medaille-gek, dus dat zit wel snor. We nodigen Opa & Oma Franck, Opa Weeber, Tante Leonie, Ome Eugene, Janine & Corne, Tante Aline, Ome Micha & Bjoyd uit om met ons mee te gaan voor een kopje koffie of thee met een lekker appelflap erbij. Tenslotte hebben we wat te vieren, niet waar? Bjoyd moet nog een groentehap en die krijgt hij in Siel’s kinderstoel. Siel kijkt alsof hij zeggen wil, wat moet dat in mijn kinderstoel en wat ben jij daar aan het eten? Als iedereen weg is, komt Oma Weeber nog even aan voor een bakkie en een flappie. Ze komt van Antonia waar ze moest zingen voor een koorlid, die daar revalideert. Opa Weeber komt ook nog even terug. Als ze weg zijn, houden we nog een chipsfeestje. Door ons late ontbijt en late middageten hebben we alledrie geen zin in eten, maar snoepen daarentegen is een lekker alternatief. Taro en ik vertellen Romek nog eens hoe ontzettend trots we op hem zijn en hij glundert van oor tot oor. Na ook voor Romek een moeilijk jaar, is dit toch weer een van de lichtpuntjes in ons gezinnetje!



Zondag 18 maart: We staan niet te laat op en maken ons gereed voor een paar uurtjes zwemmen in Embricana in Emmerich (Duitsland). Siel zal vandaag ingewijd worden in de wereld van het zwemmen. Ben benieuwd wat hij er van vindt. Om 10 voor 10 staat de familie Schaap voor de deur. Ze gaan met ons mee naar Embricana. Het is net of het diploma A van Romek hem vleugeltjes geeft. Hij was al nooit bang in het water (geen wonder als je vanaf 11 weken oud praktisch elke week in het zwembad te vinden bent met mama), maar hij gaat nu helemaal los. Hij duikt, springt en zwemt, alsof hij iedereen wil laten zien dat hij het wel degelijk kan. Het is gewoon genieten. Alle remmen gaan bij hem los. Wat zo’n “lullig” papiertje een kind zelfvertrouwen kan geven, onbegrijpelijk! We eten lekker een frietje bij Embricana. Romek ziet nog een aantal klasgenootjes. Half ’s-Heerenberg is er zondags altijd te vinden, dus zo gek is dat niet. Ook Siel geniet. En dan bedoel ik ook echt genieten! Het maakt hem niet uit als hij een plens water in zijn snoetje krijgt wanneer er iemand in het water springt. Hij spettert en wiebelt. Het vindt het ook niet erg als ik hem onder water trek. Ja, na 3 jaar babyzwemmen met Romek weet mama wel hoe ze het moet aanpakken. Ik ben in ieder geval heel tevreden over Siel’s eerste zwemervaring en zie 6 april aanstaande (Siel’s eerste babyzwemles) dan ook vol vertrouwen tegemoet. Tussendoor ga ik er met Siel uit en verruil de zwembroek voor een luier en een badjasje. Samen kijken we naar de verrichtingen van papa, Romek en de familie Schaap. Om 12:00 uur krijgt Siel een lekkere fles melk met pap. Dat gaat er wel in na zo’n eerste zwemles. Na het frietje, waarbij Siel me een stuk kipnuget uit mijn handen trekt en in zijn mond stopt (!), mag Siel nog een keer zijn zwembroek aan en gaan we nog even plonzen. Ik heb de maxicosi meegenomen, zodat ik Siel er in kwijt kan als hij niet meer op de arm wil en nadat ik hem heb aangekleed. Rond 14:00 uur zijn we weer thuis en gaat Siel regelrecht door naar bed. Taro en Romek installeren zich op de bank en ik ga tussendoor met de was aan de slag.



Maandag 19 maart: Als ik Romek naar school heb gebracht, haal ik Siel uit bed. De laatste paar dagen is hij iedere keer al zo rond een uur of 8 wakker. Hij gaat lekker in bad. De afgelopen keren heb ik het bad gewoon weer op de slaapkamer gelaten, want Siel zit er nu in, dus spetterde hij nog niet zo hard, maar vandaag gaat hij weer eens helemaal los. De volgende keer dus maar gewoon weer het bad in het grote bad op de badkamer want niet alleen de vloer is nat, mama heeft ook bijna niks droogs meer aan. Omdat het fingerfeeden niet zo’n succes is, heb ik de afgelopen dagen een beetje rustig aangedaan met de warme hap. Maar ik bedenk me dat Siel melk met pap wel lekker vindt. Ik probeer een beetje in een bakje en dan wat dikkere pap zodat het op het lepeltje kan. Het gaat aarzelend, maar Siel hapt toch een keer of 4-5 van het lepeltje en slikt de pap zelfs door. Mama heeft toch weer een succesje behaald!  Als Siel ’s middags ligt te slapen en Romek naar school is, doe ik mijn standaard maandagmiddagklusje: de was wegstrijken en vouwen! Om kwart voor 4 komt kapster Sharon Romek en mij knippen. Romek is dolgelukkig dat Sharon er eindelijk is want hij baalt van zijn krullen (terwijl ze nog niet eens zo lang zijn). Hij heeft liever een kuif, maar met die weerbarstige krullen is dat niet zo eenvoudig en zeker niet als ze iets langer zijn. Terwijl ik aan het koken ben, probeer ik Siel een paar hapjes bruine boontjes met appel te lepelen. Er gaan toch weer een hapje of 4-5 in. Het is niet veel, maar elk hapje is er 1, dus ik ben dik tevreden. ’s Avonds ga ik weer fanatiek baantjes trekken met Tanja Schaap.



Dinsdag 20 maart:  Iets over half 8 staat Maartje (mijn ex-collega) op de stoep met haar 2 mopshondjes Chico en Brum. Vanaf deze week ga ik 2 dagen per week op ze passen, zodat Maartje in haar middagpauze niet steeds op en neer hoeft te rijden om ze uit te laten. In principe komen ze vandaag “op proef” maar het gaat goed, dus mogen ze wat mij betreft wel 2 keer per week komen. Siel krijgt weer een beetje pap en weer gaan er een lepel of 4-5 in. Het is wel even wennen om met 2 van die kornuiten en een kinderwagen te lopen. (De eerste keer heb ik even ruzie met alles in het gareel houden, maar als ik ’s middags na Siel’s slaapje nog een keer ga, heb ik de boel al aardig in de hand.) Om 10:00 uur komt vriendin Brigitte Tersteeg op de thee. Haar jongste zoontje Ivar gaat sinds kort naar de peuterspeelzaal, dus komt ze alleen. We kletsen weer even lekker bij. Als ik Romek om 12:00 uur van school ga halen, neem ik op zijn verzoek de honden mee. Siel laat ik even in de box liggen. Het is bij school altijd druk en om daar met 2 honden en een kinderwagen te gaan stunten, vind ik niet zo’n geslaagd idee. Om kwart over 3 hoef ik Romek niet op te halen, dat doet mijn moeder. (Hij staat nog wel even in dubio want met Chico en Brum op visite, is het wel jammer om ’s middags niet thuis te zijn). Hij gaat mee met Oma naar Opa om de nieuwe babyvogeltjes te bekijken en van Oma’s lekkere pannenkoeken te smullen. Maartje komt haar “kids” na werktijd weer ophalen. We spreken af dat ze donderdag weer mogen komen. Rond half 7 wordt Romek weer netjes thuisgebracht.



Woensdag 21 maart: Weer is Siel rond een uur of 8 wakker. Hij moet maar even geduld hebben, mama moet eerst Romek naar school brengen. Romek heeft vandaag geen gym, want vanwege het project “Voeding” gaan ze pannenkoekjes bakken (op een gourmetstel) op school. Dat gaat er altijd wel in. Siel’s badje zet ik voor het gemak maar weer in het grote bad op de badkamer. En maar goed ook, want meneer spettert als een bezetene en heeft de grootste schik. Na het bad (en een paar hapjes pap op de lepel) gaan we even brood halen in de stad. Siel past eindelijk in zijn babyschoentjes! Hij moet er nog wel even aan wennen, is toch iets zwaarder dan Oma’s gebreide slofjes. Maar ja, ik heb een hele lading babyschoentjes van iedereen gekregen, die moeten ook maar eens uitgeprobeerd worden. Het is best frisjes en er staat een behoorlijke wind. Daar moet Siel wel even aan wennen, nu hij in deze wandelwagen ligt. Nu krijgt hij de wind in zijn gezicht. Gelukkig is het maar een klein stukje. Iets over half 11 komt de fysiotherapeute langs. Siel is al een 10 minuten op het boxkleed aan het spelen en heeft al een keer of 5 op zijn buik gedraaid (zowel naar links als naar rechts!), vandaar dat hij op het “moment suprème” even geen zin heeft. Maar voor de lieve vrede doet hij het uiteindelijk toch nog een keer. De fysio is heel tevreden. Vervolgens wil Siel nog wel even laten zien dat hij wil kruipen. De fysio op haar beurt laat mij zien waarom het hem niet lukt om te kruipen. Hij gooit zijn heupen en beentjes omhoog en ja, dan lukt het niet om te kruipen. Ze geeft me tips om hem te trainen in een goede kruipstand te komen. Ik vertel dat ik Siel al een keer in een winkelwagentje heb gedaan en dat ik hem als training zijn rompertje en trui zittend aantrek ’s morgens op de commode. Dit vindt ze prima. Ook is ze van mening dat ik met Siel bij mooi weer best een stukje mag gaan fietsen. Is ook een goede training voor hem in het fietsenstoeltje. Dit had ik nog niet verwacht. Nou, het beloofd komend weekend en volgende week mooi weer te worden, dus ga ik eind van de week het fietsenstoeltje maar eens voor de dag halen! We maken een afspraak voor over 2 weken. Dat is daags voor Siel’s 1e verjaardag en op de dag dat papa jarig is. Maar papa’s verjaardag vieren we toch pas ’s avonds, dus de fysio kan dan gerust komen. Als het tijd is om Romek van school te halen, neem ik Siel op de arm mee. Siel is van al dat gegym behoorlijk moe en ligt daarom al om 12:00 uur in bed. Had hij de afgelopen dagen wat “korte” slaapjes van 1 ½ tot 2 uurtjes, vandaag neemt hij het er weer als vanouds van en pit door tot 10 voor 4! Geeft Romek en mij de gelegenheid om lekker samen te puzzelen (Romek heeft momenteel weer de puzzelmanie). Tussendoor naai ik nog snel even wat aan Romek’s spijkerbloesje. Hij is bijna af. Alleen de manchetten moeten er nog aan. Als Siel uit bed is, probeer ik weer wat met de lepel. Een lege lepel mag ik zo in zijn mond steken, maar zodra er wat opzit, schut hij resoluut met zijn bolletje van nee! Ik laat de warme hap voor wat hij is en probeer een danoontje. Ik heb nog een ijscolepeltje in de la liggen en terwijl ik met Siel voor het raam sta (komt papa er al aan, Siel?) mag ik zo wat hapjes toetje naar binnen schuiven. Hij doet steeds braaf zijn mondje open. Romek verklaard mijn enthousiaste “goed zo Siel” voor gek! Als het toetje half op is, wil hij niet meer. Nou, mama is al weer super tevreden met dit behaalde resultaat! Als ik ’s avonds op de naailes ben, komt Judith onverwachts even koffieleuten en ben ik meer aan het kletsen dan wat anders. Dus zitten de manchetten er nog niet helemaal aan. Heb ik thuis nog wat te doen, want volgende week wil ik beginnen aan wat nieuws en dit keer voor Siel!



Donderdag 22 maart: Iets over half 8 worden onze oppashondjes weer gebracht. Siel is al weer wakker net voor ik Romek naar school breng. Normaal leg ik hem wel eens even in de box, maar met de honden in huis, laat ik hem nog maar even in bed liggen. Als ik terugben, haal ik Siel uit bed. Hij heeft vanmorgen nog wat in de fles gelaten, dus die krijgt hij als hij gewassen en aangekleed beneden komt. Dan gaan we samen tanken en een paar boodschapjes doen in Didam bij de Nettorama. Siel mag voor de tweede keer in een winkelwagentje. Het gaat prima en hij kijkt zijn oogjes uit. Om 12:00 uur en 15:15 uur neem ik Chico en Brum mee om Romek van school te halen. Velen vragen naar onze “gezinsuitbreiding” en er is zelfs iemand die vraagt of ik nog niet druk genoeg ben. Waar bemoeien mensen zich mee! Ik heb mijn redenen waarom ik dit voor Maartje doe en daar heeft niemand wat mee te maken. Om half 5 komt de logopediste weer een kijkje nemen. Ik vertel haar van Siel’s vorderingen en dat het fingerfeeden geen succes was. Ze vindt dat ik er goed aan heb gedaan om het te laten rusten en nu op een andere manier weer ben begonnen. Bij het ene kind werkt het fingerfeeden al na 2 dagen, een ander kind vindt het drie keer niks. Siel inclusief. ’s Morgens neemt Siel zijn vitaminedruppeltjes wel weer via de lepel, wat hij een tijd lang niet meer wilde. De logopediste is van mening dat ik een doorbraak heb bereikt bij Siel. Het feit dat ik blij ben dat Siel een hap of 4-5 naar binnen werkt is aan de ene kant juist, aan de andere kant bepaalt Siel nu wel hoever hij kan gaan. Ik moet dan tegen hem zeggen, nu eet je 4-5 happen. Ja, klopt wel, nu beloon ik hem voor negatief gedrag. Maar goed, ze kan zich ook wel voorstellen dat ik blij ben dat hij weer wat van de lepel hapt. En de doorbraak gister met het danoontje, dat is toch ook best goed, als je kijkt hoe het de afgelopen weken is gegaan. Ze adviseert om kruimeltjes eten op het blad van de kinderstoel te leggen zodat hij zelf kan bepalen wat hij wil. Zo moet hij leren dat hij niet hoeft te kokhalzen als hij een kruimel op zijn tong voelt. We spreken af dat de logopediste over 3 weken terug komt. Mochten er tussentijds problemen zijn, dan mag ik meteen bellen. We gaan het gewoon proberen en zien wel waar het schip strand. Hij heeft laten zien dat hij goed groentehap van de lepel kan eten, dus waarom zou dat niet terugkomen. De logopediste is net weg, als Maartje haar hondjes weer komt ophalen. We hebben vanavond een beetje druk programma, dus heb ik Maartje gevraagd om de honden op tijd op te halen. We gaan snel een hapje eten want vanaf 17:00 uur tot 18:30 uur is er bij Romek op school een tentoonstelling ter afsluiting van het project “Voeding”. Er is ook een heus restaurant waar je kleine hapjes kunt kopen en Romek moet met zijn klas nog een liedje zingen, dus we moeten op tijd op school zijn. Ik heb voor Taro nog nasi in de koelkast en voor Romek en mij nog boerenkool in de vriezer. Hup even in de magnetron en we kunnen aan tafel. Rond half 6 zijn we op school. Niet veel later moet Romek ook al met zijn klas hun liedje zingen. Het is ontzettend druk op school. Papa’s, mama’s, broertjes, zusjes, opa’s, oma’s, buren, vrienden, iedereen mag je meenemen naar school, dus er loopt genoeg rond. Het is allemaal prima geregeld. Hoewel het maar een klein schooltje is, worden er vaak en veel leuke dingen georganiseerd. Om kwart over 6 houden we het voor gezien. Siel begint hongerig te worden, dus gaan we naar huis.



Vrijdag 23 maart: Als ik Romek naar school heb gebracht, flits ik weer hup door de badkamer. Daarna is het weer tijd voor Siel. Hij gaat lekker in bad. Ik probeer wat vruchtenhagel op het blad van de kinderstoel. Siel maait het over het blad heen, dus doe ik zelf wat in zijn mond. Hij kijkt me met een vies gezicht aan, maar uiteindelijk slikt hij toch een paar korreltjes weg. We gaan bij de AH een paar boodschapjes doen en wippen daarna even bij Opa & Oma Franck aan. Als we om 12:00 uur Romek van school halen, vraagt Romek of Indy, een meisje uit zijn klas, bij ons mag komen spelen. Ik overleg even met Indy’s mama. Indy eet bij ons een bammetje mee en haar mama komt haar om 15:00 uur weer ophalen. De dame en heer willen graag frikandel op brood, dus dat wordt geregeld. Na de boterham, gaan Romek en Indy met de Playmobile spelen. Daarna gaan ze lekker naar buiten om met buurmeisje en klasgenootje Maaike te spelen. Om kwart voor 3 zitten ze alle drie op de bank, met een flesje fruitshoot en een zakje chips, naar de film “Cars” te kijken. Om 15:00 uur wordt Indy door haar mama weer opgehaald en spelen Romek en Maaike nog verder tot etenstijd.



Zaterdag 24 maart: Romek heeft om 9:00 uur weer zwemles. Omdat Taro van alles en nog wat wil doen, neem ik Siel mee naar het zwembad. Romek doet goed zijn best. Hij duikt mooi door de band in het water (terwijl de helft plat op de buik beland) en zwemt diep een heel eind door. De badjuffrouw complimenteert hem met zijn mooie duiken. Terug thuis gaan Siel en ik boodschappen en gaat Romek met Taro klussen. Als Siel op bed ligt, breng ik snel een zak of 6 met luiers naar het aanbiedstation. Scheelt behoorlijk in de container als je die luiers er niet in hoeft te doen. Daarna is het tijd om Romek naar het kinderfeestje van Martijn te brengen. Hij wordt rond 17:00 uur weer thuisgebracht. Kunnen wij weer eens chinees eten, vindt Romek toch niets zo lekker, dus een mooie gelegenheid voor ons. We hebben ons eten net op als Romek thuisgebracht wordt. Hij heeft het prima naar zijn zin gehad en als afsluiting lekker poffertjes gegeten. Als Siel ’s avonds op bed ligt, maken we het gezellig met ons 3-en op de bank.



Zondag 25 maart: Vannacht is de klok een uur vooruit gezet. De hele dag heb ik het gevoel van vorig jaar, terwijl dat officieel morgen is. Toen ging ik ’s morgens met Romek zwemmen, nu gaat Taro met hem oefenen. En ook het weer is hetzelfde als een jaar geleden. Ik haal het fietsenstoeltje voor de dag en neem Siel mee voor zijn eerste tochtje op de fiets. We gaan even bij mijn ouders op de thee, want de komende week heb ik niet zoveel gelegenheid om langs te komen. Siel kijkt verbaasd om zich heen als hij op de fiets zit. Taro is net terug van het zwembad en ik ben met Romek aan het appeltaart bakken, als zijn collega Bart-Jan aan de deur staat. Bart-Jan’s moeder is afgelopen vrijdag opgenomen in het ziekenhuis met hartklachten. Terwijl ik de deur opdoe, weerhoudt mij er iets van om te vragen hoe het met zijn moeder is. Hij vraagt naar Taro en ik zeg hem dat hij door kan lopen naar zolder want daar zit Taro. Een naar gevoel bekruipt me en ik hoop dat ik het bij het verkeerde eind heb. Als Romek even later in de keuken komt, vertelt hij dat Bart-Jan’s moeder vanmorgen is overleden. Ik had al zo’n vermoeden. Romek, die Bart-Jan’s moeder kende, is behoorlijk onder de indruk van dit nieuws. Alles van Vigo komt ook weer in alle hevigheid boven. Met een flinke brok in mijn keel, leg ik hem uit dat dit helaas bij het leven hoort en probeer hem te helpen het te verwerken. Zwijgend gaan we verder met onze appeltaart voor Oma’s verjaardag van morgen. De rest van de dag blijft het ons alle drie bezig houden. Als de appeltaart uit de oven is, brengen we hem met ons viertjes naar Oma en gaan Taro en Romek de bus van het werk ophalen, die Bart-Jan bij zich had. ’s Avonds zijn Taro en Romek een “lijst” aan het maken van wat mama de komende week allemaal moet doen. Romek krijgt opdracht een stofzuiger, emmer & dweil, ramen, auto en strijkijzer & strijkplank te tekenen. Samen hebben ze de grootste lol. Mama is toch geen huis- tuin- en keukenmiep?



Maandag 26 maart: Vandaag is het precies een jaar geleden dat alle ellende voor ons echt begon. Rond middernacht was het moment dat ik wakker werd, voelde dat het goed mis zat en op de wc overspoeld werd met bloed en vruchtwater….!

Maartje komt Chico en Brum brengen. Als ik Romek naar school heb gebracht, hang ik lekker de was buiten. Het beloofd een mooie dag te worden, dus prima weer om de was buiten te laten drogen. Siel is schijnbaar onder de indruk van het verzetten van de klok want sinds gister slaapt hij weer tot half 9- 9:00 uur. Na Siel’s badje, geef ik hem wat cake kruimeltjes op het blad van de kinderstoel. Hij maait alles weer lekker over het blad, maar doet er verder niets mee. Dus probeert mama maar wat in zijn mond te krijgen. Hij kijkt me weer met een vies gezicht aan van wat stop je me nu toch weer allemaal in mijn mond. Gevolg dat hij begint te kokhalzen en mama hem weer een setje schone kleren kan gaan aantrekken. We gaan op de fiets naar Oma’s verjaardag. Als ik thuiskom, werk ik toch maar puntje van Romek’s getekende lijstje af. Ik zeem onder even de ramen van binnen en buiten. Het scheelt dat we niet zulke grote ramen hebben en met de HaRa trekker is het klusje zo gepiept. Als ik Romek van school haal, neem ik de honden mee. ’s Middags is het weer tijd voor mijn maandagmiddagklusje: strijken en was op vouwen. Als ik klaar ben, zoek ik in de dozen met kleding die ik van Romek heb bewaard, naar kleding maatje 74. Romek was destijds een maand of 7 toen hij daarin paste, Siel kan er nu zo in. Hij groeit in no time behoorlijk uit zijn maatje 68. De meeste truitjes en broekjes hebben al hoog water en korte mouwen. Maar goed dat ik alles heb bewaard, want nu kan Siel er nog mee vooruit. Het is destijds wel schoon de dozen in gegaan, maar ja, na een paar jaar op zolder ruikt het toch wat muffig, dus gooi ik alvast een lading in de wasmachine. Na Siel’s slaapje probeer ik weer wat groentehap. Ik houd het de laatste tijd maar op de bruine bonen met appel. Dat is zijn favoriete smaakje, dus daar hoop ik de uiteindelijke doorbraak mee te winnen. Staand voor het raam, krijg ik er weer wat hapjes in. We zitten al aan tafel als Maartje de honden komt ophalen. Na het eten, gaan Taro en Romek douchen en krijgt Siel eerst nog even een fles. Dan gaan we met de wandelwagen naar Oma’s verjaardag. Vanavond ga ik niet zwemmen met Tanja. Voor we thuis zijn en de kinders op bed liggen, is het al lang en breed tijd om naar het zwembad te gaan. Een avondje op de bank is ook best lekker.



Dinsdag 27 maart: Zowel Siel als ik beginnen weer behoorlijk verkouden te worden. Ik probeer maar weer eens wat fruithap bij Siel, maar hij schut resoluut met zijn bolletje van nee. Dit is gewoon niet zijn ding. En die kruimels zijn ook nog niet het ei van Columbus. Morgen proberen we wel weer wat anders. Siel en ik gaan even naar de stoffenmarkt in Doetinchem. Het is er zo druk en ik heb de wandelwagen mee, dat is ook niet echt handig. Maar het is ’s morgens nog behoorlijk fris, dus wilde ik Siel ook niet in de buggy stoppen. Ik heb in ieder geval wat ik nodig heb, de rest haal ik wel bij ons op de markt en anders een andere keer. Ik kom nog een mevrouw van de naailes tegen, die ook aan het inkopen is. Terug thuis gaan we Romek ophalen van school. Als Siel op bed ligt en Romek weer naar school, ga ik op zolder de kleren maatje 74 strijken die ik gister gewassen heb. En ik doe een nieuwe lading in de wasmachine. Heb ik morgen ook nog wat te strijken. Jemig wat een kleren had Romek. Ik wist niet meer dat het zoveel was. De groentehap gaat aardig. Het is weliswaar maar een beetje, maar het gaat er toch bijna helemaal in.



Woensdag 28 maart: Vannacht leek net op vorig jaar. Ik heb de hele nacht zo lopen vloeien, dat ik even bang was dat ik in dezelfde film als een jaar terug zat.

Siel is weer eens op tijd wakker, dus voor ik Romek naar school breng, leg ik hem even in de box. Na het badje ga ik boven aan de poets. Rond een uur of 10 ga ik eens een danoontje proberen bij Siel. Terwijl ik met hem naar een kinderprogramma op tv aan het kijken ben, lepel ik zo ¾ danoontje naar binnen! Vol trots sta ik naderhand met hem te zingen en springen door de kamer. Om mij te laten zien dat hij mijn enthousiasme heeft begrepen, glundert Siel van oor tot oor. Ik heb het gevoel een doorbraak te hebben bereikt. De aanhouder wint. Terwijl ik op zolder nog wat kleertjes maatje 74 sta te strijken zet ik Siel in het hobbelpaard. Hij vindt het wel wat. Ik hoef Romek om half 12 niet van school op te halen, want hij gaat bij een vriendje spelen. De moeder van Bo heeft destijds bij mij op zwangerschapsgym gezeten, dus het is leuk dat Bo nu bij hem in de klas zit. Siel krijgt al vroeg de fles en gaat om half 12 naar bed, zodat hij wakker is als ik Romek om 15:00 uur op ga halen. Ik strijk snel de kleren af en sorteer de overige kleren weer op maat en zet ze terug op de kast. De kleinste maat vooraan. Een gedeelte van de kleertjes die Siel nu niet meer past ga ik proberen te verkopen op een rommelmarkt op een school in Zeddam, de rest gaat in de zak van Max. Ook de maxicosi probeer ik daar kwijt te raken. Hoewel we best nog wel een kindje erbij zouden willen, kindjes kosten ook een hoop geld en we zitten met een luxe probleem, er zijn maar 3 slaapkamers. En ik ben bang om al die ellende nog eens te moeten doormaken. Nog een kindje verliezen, dat trek ik niet. Uiteindelijk moet je ook tevreden zijn met wat je hebt. Hoeveel stellen kunnen niet eens 1 kindje krijgen en wij hebben nu 2 (tot nu toe) gezonde bengeltjes (en niet te vergeten een engeltje die van boven over ons waakt). Alle spulletjes mogen dus weg. En onder het motto: weggooien kan altijd nog, gaan we eerst proberen of er nog andere gegadigden voor zijn.

Om 10 voor 3 heeft Siel de slaap uit en gaan we op de fiets Romek ophalen. We drinken nog een kopje thee en gaan dan naar huis. De groentehap geef ik Siel weer voor de tv en de hoeveelheid die ik opgewarmd heb, gaat er ook bijna geheel in. Weer sta ik met Siel te juichen en te springen. Hij zal weten hoe trots ik met deze overwinning ben. De aanhouder wint, zullen we maar zeggen.

’s Avonds op de naailes ga ik Romek’s legerbroek maken. Het is maar een broek van de Wibra, maar hij woont er bijna in en hij is zo teleurgesteld dat de rits kapot is, dat mama een poging gaat doen m.b.v. de juf de rits te maken. En warempel, binnen de les zit de nieuwe rits er weer in, is mama supertrots op zichzelf en maakt weer een goede beurt bij Romek



Donderdag 29 maart: Romek is zo blij dat de broek weer gemaakt is, dat hij hem meteen aantrekt. We zijn nog samen boven aan het rommelen als Maartje met de honden al voor de deur staat. Siel is weer vroeg wakker. Maar met de honden beneden, moet hij maar even in bed blijven liggen tot mama weer terug is van school. Als ik met een aangeklede en gewassen Siel beneden kom, glundert zijn hele gezichtje bij het zien van Chico en Brum. Terwijl Siel lekker ligt te spelen in de box, geef ik de benedenverdieping een poetsbeurt. Daarna probeer ik weer een danoontje. Zelfde situatie als gister, op schoot voor de tv (opvoedkundig gezien heeeeeel verantwoord, maar niet heus!). Het danoontje gaat er bijna helemaal in! Mama is supertrots op Siel. En Siel glimlacht van oor tot oor als mama zo staat te juichen! Voorlopig blijf ik stug vasthouden aan dat simpele ijscolepeltje, want daar doet hij het goed op. We gaan even naar de markt. Ik ben nog steeds op zoek naar drukknoopjes voor Romek’s spijkerbloesje, maar helaas kan ik ook vandaag niks vinden. Terwijl ik nog een paar boodschapjes doe, sukkelt Siel in de wandelwagen in slaap. Is de eerste keer dat hij dat in deze wagen doet! Als we terugkomen, leg ik Siel in de box, laat de honden even uit en neem ze mee naar school om Romek op te halen. Van te voren zeg ik ze de wacht aan dat ze vanaf nu niet meer zo moeten trekken. Het zijn flinke dikkers en met z’n 2-en gooien ze regelmatig hun gewicht in de strijd. Maar warempel, mijn preek schijnt te werken. Ze gedragen zich netjes en ik hoef niet zo te lopen trekken en mieren met 2 hondenriemen die steeds in de knoop raken. Op school heb ik steeds veel bekijks. Vooral kinderen zijn helemaal gecharmeerd van Maartje’s mopshonden. Als ik Romek om kwart over 3 op ga halen van school, neem ik de honden weer mee. En ook deze keer gedragen ze zich rustig en hoef ik MIJN gewicht niet in de strijd te gooien. Onder het eten bonjour ik ze regelmatig terug in hun mand. Schooien daar houd ik niet van, dat mocht onze hond Bobby ook nooit. Rond kwart voor 6 komt Maartje haar “kids” weer ophalen.



Vrijdag 30 maart: Siel is wakker voor ik Romek naar school heb gebracht. Ik leg hem even in de box en flits met Romek snel naar school. Bij terugkomst is Siel lekker aan het spelen, dus geef ik de badkamer even een schoonmaakbeurt. Daarna mag Siel in bad. Hij spettert zo gigantisch dat mama’s gezicht en armen helemaal nat worden. Bij het zien van mijn natte gezicht, glundert Siel van oor tot oor en spettert nog eens extra hard! Als we fris en fruitig beneden zijn, doe ik weer een danoontje poging. Vandaag gaat de helft erin. Maar mama is weer tevreden. We gaan met de auto even frisdrank halen voor papa’s verjaardag. Taro werkt vandaag een halve dag omdat vanmiddag de crematie is van Bart-Jan’s moeder. Romek heeft vrijdagmiddag altijd vrij. We hebben Taro’s tweelingtantes Ineke en Agnes gevraagd of ze op onze jongens willen passen. Siel, die weer eens rond een uur of 8 wakker was, is om kwart over 11 zo totolos dat ik hem een fles geef en hup naar bed breng. Is hij vanmiddag ook op tijd weer wakker zodat de tantes lekker met de jongens kunnen wandelen. De crematie maakt veel emoties los. Het is de eerste keer sinds Vigo’s crematie, nu bijna een jaar geleden, dat we weer voor een crematie op het crematorium zijn. Bij het afscheid hebben we allebei even het beeld van Vigo’s kistje voor ons.

Als we weer thuiskomen, doen we lekker makkelijk met eten. Ik ga snel naar de friettent om een vette hap te halen. De tantes blijven gezellig een hapje mee eten. Ze hebben lekker met onze jongens gewandeld in het bos. Siel wilde niet echt veel groentehap eten. Na 4 hapjes had hij kokhalsneigingen en kregen ze er niets meer in. Hij moet vandaag ook ontzettend hoesten, dus misschien is dat het wat hem dwars zit.



Zaterdag 31 maart: Taro gaat vandaag met de hoge druk spuit de bestrating schoonmaken, dus neem ik Siel mee naar Romek’s zwemles. Romek doet het weer super. De badjuffrouw geeft hem 2 dikke duimen omdat hij het zo goed doet. Bij thuiskomst trekt Romek snel zijn regenpak aan en gaat papa helpen. Ik geef Siel zijn danoontje. Hij eet de andere helft van het toetje van gister lekker op. Daarna gaan Siel en ik lekker wandelen en een paar boodschapjes doen. Het weer is heerlijk. Als we terugkomen, krijgt Siel de fles en gaat naar bed. Helaas krijgt hij niet de kans om lang te slapen, na 1 ½ uur wordt hij wakker van een gigantische poepluier en is het helemaal gedaan met het slapen. Ik ga nog maar even lekker een rondje wandelen met Siel en genieten van dit heerlijke weer. Ik hoop dat we volgende week tijdens het paasweekend ook zo’n mooi weer hebben, kunnen we lekker veel wandelen. Bij terugkomst ga ik nog even met Siel achterthuis in het zonnetje zitten. Taro hangt Siel’s schommelstoeltje aan de schommel en Siel mag voor het eerst op de schommel. Hij lacht van oor tot oor als mama hem heel hard duwt. De groentehap die volgt begint goed, maar na een  paar hapjes heeft meneer er genoeg van en wringt zich in allerlei bochten om maar niet te hoeven eten. Er zitten weer wat hapjes in en het kan niet elke keer supergoed gaan. Misschien morgen weer. Als Siel op bed ligt, kijken Taro, Romek en ik naar een film op DVD. Uiteraard moet er chips op tafel komen, anders is het filmavondje voor Romek niet echt! Morgen vieren we Taro’s verjaardag vast voor degene met kids. Taro moet op zijn verjaardag gewoon werken, dus vieren we vanaf een uur of 6 en ik kan me goed voorstellen dat als je met kids zit, dat dat niet zo’n gunstige tijd is als ze de volgende dag weer naar school moeten. De dag erna, met Siel’s verjaardag heeft Taro wel vrij.



WORDT VERVOLGD !!



 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu