Hoofdmenu:
SIEL VANUIT ‘S-
Zondag 17 september t/m zondag 1 oktober:
Zondag 17 september: ’s Middags krijgen we bezoek van de Familie Smit uit Veenendaal. Hun zoontje Levi is met bijna 28 weken geboren en 2 dagen voor onze jongens. We kennen hen van Nijmegen. Levi is al een tijdje thuis en een flinke knaap geworden. Qua lengte doen Siel en Levi elkaar niet zo veel, maar qua volume is Levi duidelijk in de meerderheid. Het is geweldig elkaar weer te zien en te spreken. We hebben wel regelmatig contact via de mail, maar nu kunnen we weer even persoonlijk bijkletsen. Net als destijds in Nijmegen. Hun ervaringen in het streekziekenhuis in Ede zijn te vergelijken met onze ervaringen in het streekziekenhuis in Doetinchem. Ook zij zijn tegen een boel “obstakels” gelopen. Het is prettig elkaars ervaringen te delen. Je begrijpt en voelt wat de ander bedoelt en zegt. Over 2 weken wordt Levi gedoopt en als alles goed blijft gaan met Siel willen we dan even aanwippen. ’s Avonds komen onze buurtjes, Dave & Ellen, op visite. Siel, die lekker op schoot zit bij Ellen, vindt het nodig om zijn sonde er weer even uit te trekken. Gelukkig blijven de plakkers zitten, dus in no time zit de boel weer op zijn plek. Ja Siel, die moet nog even blijven zitten!
Maandag 18 september: Om 11:00 uur komt de fysiotherapeute langs. Ze is heel tevreden over Siel’s vorderingen. Na schooltijd gaan Romek en ik met Siel naar het bureau om hem te laten wegen. Het resultaat is een beetje minnetjes. Siel weegt 4060 gram. Dat is een magere 85 gram in bijna een week tijd. Ach ja, het kan ook niet altijd met donder en geweld. Siel doet het goed dus niks om me zorgen om te maken, toch?
Vanaf donderdag 21 september is de klik er bij Siel en drinkt hij overdag zijn flesjes tot op de laatste drup leeg. Alleen de laatste voeding, die we inmiddels hebben teruggebracht naar 22:00 uur, gaat er voor ¾ in. De rest wordt geheveld. Maar dat is dan ook de enige voeding die nog via de sonde gaat! Ik kom Taro’s nichtje Joyce tegen op straat en zij zegt me dat als ¾ van de fles zelfstandig wordt gedronken, de sonde eruit mag. Nou, we kijken uit naar volgende week woensdag. Dan hebben we weer een afspraak bij de kinderarts in het ziekenhuis van Doetinchem. Hopelijk krijgen we dan groen licht en mag de sonde er echt uit en de medicijnen gestopt.
Zaterdag 23 september: Vanaf 15:00 uur is er Raad van Elf feest. Maar ja, dat redden we niet met Siel’s voedingen. Om half 6 gaat Taro vast en ik kom rond kwart over 8 na. Taro’s tantes, Ineke & Agnes, komen oppassen. Zij hebben ervaring met sondes en sondevoeding, dus ik kan met een gerust hart gaan. Om niet met mijn kolfje te hoeven zeulen, leg ik Siel om 19:00 uur eerst nog even aan. De tantes mogen Siel om 22:00 uur de fles geven. Wel even wennen hoor, zo’n eerste avondje uit, maar ook wel even lekker! En de tantes genieten vol op van onze boys.
Zondag 24 september: Vandaag wordt Bjoyd, de zoon van Taro’s broer Micha en zijn vriendin Aline, gedoopt. Het was de bedoeling dat Taro met Romek naar de kerk zou gaan en dat ik met Siel na zou komen na zijn voeding, maar omdat we het ’s morgens rustig aan doen na ons avondje uit en Siel eerst lekker in bad gaat, krijgt hij zijn voeding wat later en besluit ik om toch mee te gaan naar de kerk. Het is behoorlijk emotioneel voor mij. Bjoyd in het doopjurkje van de familie Franck. Al die mooie gedichten en gebeden. Mijn gedachten dwalen regelmatig af naar de (toch wel spoed) doop van onze jongens in het ziekenhuis. Wat had ik het graag ook zo gezien. Toen ik nog zwanger was had ik al een tweede doopjurkje “geregeld”. Het doopjurkje van de familie Weeber. Ik moet echt moeite doen mijn tranen weg te drukken. Dit zijn de momenten waarop ik het heel moeilijk heb. Maar ja, ook daar moeten we doorheen. Ik ben in ieder geval blij en dankbaar voor Micha en Aline, dat alles goed gaat met hun zoon en dat het vandaag een mooie dag voor hen is. En dat we er met Siel bij mogen en kunnen zijn.
Maandag 25 september: Rond 10:00 uur belt de maatschappelijk werkster op. Ze is terug van vakantie en wil graag weten hoe het ons vergaat. Ik vertel haar over mijn gevoelens van gisteren tijdens de doopviering. Ze kan zich goed voorstellen hoe ik me voelde. Over een week of 2, 3 belt ze weer terug. De fysiotherapeute is om 11:00 uur heel tevreden over Siel. Met zijn motoriek is tot op heden niks mis mee. Ze komt dan ook pas over 2 weken terug! Na schooltijd ga ik met Romek en Siel weer naar het bureau. Ik ben best gespannen. Maar ik maar me druk om niks. Siel weegt maar liefst 4300 gram! 240 gram aangekomen in een week tijd. Dat geeft me weer vleugeltjes en geloof mij, wat ben ik trots op mezelf en op mijn kaboutertje! Eindelijk zijn ook mijn tepels heel. Na bijna 25 weken kolven! En daar ben ik heel happy mee. Weg met die “plastic tieten”! (Ik heb al heel wat weken speciale tepelbeschermers met opvangbakjes in mijn bh, omdat ik niks op mijn tepels kon verdragen.)
Woensdag 27 september: Om half 5 hebben we een afspraak met de kinderarts. Voor die tijd gaan we even met Siel naar de afdeling Neonatologie. W. en T. zijn er en vinden dat Siel behoorlijk is bijgekomen. Onze afspraak loopt weer eens uit. Drie kwartier later dan gepland zijn we eindelijk aan de beurt. Siel is goed bijgekomen sinds maandag. Hij weegt maar liefst 4410 gram! Zijn lengte is inmiddels 57 cm. De navelbreuk is bijna weg. Er zit nog een klein gaatje. Ongekend snel weggegaan volgens de kinderarts. De waterbreuk zit er nog, maar is alleen gevuld met vocht en geen darmen. De arts houdt er een lampje bij en je kunt goed zien dat er alleen vocht in zit. Kan heel lang duren voor het wegtrekt. Hopelijk wordt het geen liesbreuk anders moet Siel eraan geopereerd worden. Helaas mag de sonde er nog niet uit. Dit is voor ons beide een behoorlijke domper. De medicijnen worden in stapjes van 2 weken langzaam afgebouwd. Hopelijk mag de sonde er uit als we over 5 weken terug moeten op controle. ’s Avonds ga ik weer naar naailes. De eerste van een nieuwe reeks. Ik heb er weer helemaal zin in. Door al die weken vloeien aan het begin van mijn zwangerschap heb ik noodgedwongen de cursus vorig jaar voortijdig moeten stoppen, maar ik ben het nog niet verleerd!
Donderdag 28 september: Ik ga weer een paar uurtjes de hort op, ben uitgenodigd door Taro’s nicht voor een Tom-
Vrijdag 29 september: En weer gaat moeders de bloemetjes buiten zetten. Dit keer neem ik Siel mee. Mijn schoonzusje heeft alle dames en hun partners van de zwangerschapsgym uitgenodigd om bij haar thuis elkaars kindertjes te bewonderen en even bij te kletsen over elkaars bevallingen. Ook haar moeder, onze “juf” van de zwangerschapsgym, is er even en we krijgen allemaal een leuk boekje van haar met baby’s eerste woordjes. Siel vindt het maar raar dat hij na de borst in de kinderwagen gaat i.p.v. naar bed en zomaar met mama op sjouw mag. Omdat we met Romek zitten, die er morgenvroeg weer op tijd uit moet voor zwemles van 9:00 uur, blijft Taro met Romek thuis.
Zaterdag 30 september: Romek doet weer supergoed zijn best tijdens het zwemmen. Na de zwemles gaat hij gewapend met zijn koffertje richting Opa & Oma Weeber om een nachtje te gaan logeren.
Zondag 1 oktober: Vandaag wordt Levi gedoopt. De kerkdienst is om half 10, maar dat redden we niet met Siels’ voedings-
Rond half 7 wordt Romek weer teruggebracht door Opa & Oma Weeber. Hij heeft het prima naar zijn zin gehad bij Opa & Oma en ze zijn vandaag nog bij mijn zus, haar man en hun kinderen geweest.
WORDT VERVOLGD !!!