VERSLAG SIEL VANUIT ‘S-HEERENBERG !
Maandag 2 oktober t/m Dinsdag 17 oktober:
Donderdag 5 oktober: Vandaag is Siel precies een half jaar oud! Al weer “zo oud” en toch nog zo klein en kwetsbaar! Wat vliegt de tijd. Niet te geloven dat hij over een half jaar al weer 1 jaar wordt.
Vrijdag 6 oktober: Om 14:00 uur krijgt Siel zijn eerste RSV injectie aan huis.
RSV is de afkorting van Respiratoir Syncytieel Virus. Dit virus kan een infectie veroorzaken van de bovenste luchtwegen (neus, keel) en soms ook van de lagere luchtwegen (longen en/of kleinere luchtwegen). RSV komt in epidemieen voor als de buitentemperatuur gaat dalen. Epidimieen beginnen vaak in oktober, met een piek in december-januari en eindigen in maart-april. RSV is een zeer besmettelijk virus. Doordat het virus gemakkelijk van de een op de ander wordt overgedragen, wordt zo’n tweederde van alle kinderen al in het 1e levensjaar met RSV besmet. Doordat een eerder doorgemaakte RSV-infectie maar beperkte bescherming biedt tegen een nieuwe infectie, lopen elke winter zowel veel kinderen als volwassenen opnieuw een RSV-infectie op. Overdracht van RSV vindt plaats via besmette secreties (speeksel, snot) dat meestal via de handen van besmette personen wordt overgedragen aan niet-besmette personen. Als deze persoon daarna met de handen in de eigen ogen, neus of mond wrijft dan besmet men zichzelf. Doordat het RS-Virus buiten het lichaam urenlang kan overleven, kan het virus ook via besmette voorwerpen als speelgoed, leuningen of een gebruikt zakdoekje worden overgedragen. Daarnaast kan het virus ook via de lucht worden overgedragen door niezen of hoesten. Op plaatsen waar veel mensen komen, zoals wachtkamers en kinderdagverblijven, is de kans om met het virus in aanraking te komen groot. Een RSV-infectie van de lagere luchtwegen kan uiteindelijk leiden tot ademhalingsproblemen waarvoor het kind opgenomen moet worden in een ziekenhuis. Jaarlijks worden in Nederland zo’n 1000 tot 4000 kinderen onder de 2 jaar in het ziekenhuis opgenomen vanwege een ernstig verlopende RSV-infectie. Zo’n 20% van deze kinderen belandt op de Intensive Care. Risicofactor voor het krijgen van een ernstige RSV-infectie is o.a. vroeggeboorte (prematuriteit).
Vanmorgen heb ik het medicijn op moeten halen bij de apotheek. Duur geintje trouwens. Ik heb voor ongeveer 1800 Euro in mijn handen! De eerste keer wordt er een hogere dosis besteld. Eerst wordt gekeken naar het gewicht van het kind en aan de hand daarvan het medicijn gemaakt. Het doosje wat overblijft, kan gebruikt worden voor de volgende keer. Siel gaat uit de kleren en op de weegschaal. Woog hij vorige week woensdag nog 4410 gram, inmiddels is hij 4740 gram!!! Mama heeft nog steeds pokon in de melk. Siel mag zijn kleren weer aan en terwijl het medicijn even moet “trekken” vertelt de verpleegkundige me dat de pieken van het RS-virus m.n. te zien zijn in de herfst-, kerst- en carnavalsvakantie. Dan zijn broertjes/zusjes thuis, gaan later naar bed, hebben wat minder weerstand, worden verkouden, etc., etc. De rest kun je wel invullen. Kan best kloppen, kan me herinneren toen Romek op de Ukkepuk (peuterspeelzaal) zat dat er in kerst- en carnavalsperiode wat broertjes/zusjes van Romek’s klasgenootjes in het ziekenhuis lagen met RS. Wist ik toen veel wat het inhield. Dat zei me niet zo veel, nu kom je er zelf mee in aanraking. Ze adviseert ons om toch heel zorgvuldig te zijn qua hygiene en m.n. het desinfecteren van de handen voordat anderen dan wij zelf, Siel vast mogen houden. Wij vonden dit in eerste instantie een beetje overdreven, maar nu ik er met haar over aan het praten ben, kan ik me er toch wel in vinden. Zeker nu we aan het begin staan van de RS-periode. Het weer gaat veranderen, mensen worden verkouden. De verpleegkundige zegt dat als familie, vrienden, kennissen, wie dan ook, Siel willen vasthouden, dat we er dan echt op moeten staan dat zij hun handen desinfecteren en hen anders de brochure maar onder de neus moeten drukken. Van de buitenkant ziet Siel er misschien wel als een “gewoon” gezond kindje uit, zijn binnenkant heeft nog altijd wat onrijpere onderdelen, die extra vatbaar zijn. Zeker, het gaat hier tenslotte wel om ons kind en we zitten na 20 weken ziekenhuis niet echt te springen om een nieuwe opname!
Dus bij deze, iedereen is welkom (mits niet in het bezit van een verkoudheid, griep, koortslip of diaree), iedereen mag Siel vasthouden (al is het niet de bedoeling dat hij van hand tot hand gaat), maar wel eerst je handen wassen met desinfecterende zeep en warm water!
Siel vindt het niet leuk, weer zo’n prik. Maar geverfd door de wol als hij is, is het leed snel vergeten en sukkelt meneer tevreden in mijn armen in slaap. De verpleegkundige blijft nog een tien minuten om te kijken hoe Siel op de spuit reageert en hoe de prikplek zich ontwikkelt. De plek blijft mooi, Siel voelt niet warm aan. Wel kan hij wat slaperiger zijn, maar dat is nooit verkeerd, niet waar? Al hebben we met Siel niet te klagen. Romek was (en is) makkelijk, maar Siel is tot nu toe nog makkelijker. Ideale kinderen! Nadat de verpleegkundige weg is, leg ik een slapende Siel in zijn bedje.
’s Avonds komen de buren, Dave & Ellen, oppassen. Taro en ik hebben kaartjes voor de Lama’s die in schouwburg Het Amphion in Doetinchem komen. Voor we gaan, leg ik Siel nog even aan. Hij slaapt al half als ik hem in Ellen’s armen leg. De Lama’s zijn echt super. Het is maar goed dat ik hoestsnoepjes in mijn tas heb, want van het lachen, blijven we er bijna in. De buren hebben het ondertussen goed naar hun zin met onze jongens. Dave had gedacht zijn trucendoos te moeten gebruiken om Romek naar bed te krijgen, maar die laat zich gewillig naar bed brengen. Ook Siel doet niet moeilijk en slaapt lekker door. Toch niets van gelogen als ik zeg dat we makkelijke kids hebben? Bij thuiskomst besluiten we om Siel vanaf vanavond het restje melk dat hij in de laatste fles laat, niet meer via de sonde te geven. Binnenkort gaat de sonde eruit en dan moet hij het ook zonder extra ondersteuning redden.
Zaterdag 7 oktober: Siel heeft lekker doorgeslapen. Romek doet weer supergoed zijn best met zwemles. Ging ik voorheen altijd met hem naar zwemles, voorlopig doet Taro dat, omdat Siel dan net zijn voeding nodig heeft. ’s Middags gaan we met ons 4-tjes even naar de buren. Dave is jarig vandaag, dus we gaan heel even op de koffie. ’s Avonds komen onze andere buurtjes, Toon & Brigitta (Vigo’s peettante), kaarten. Eens in de zoveel tijd plannen we een kaartavondje. Altijd heel gezellig!
Zondag 8 oktober: ’s Morgens gaan we even in Ulft aan bij Taro’s 3 tantes. Even wat flesjes borstvoeding uit de vriezer ophalen. Siel krijgt elke dag 3 flesjes gekolfde melk en mag 3 keer per dag aan de borst. De oude melk uit de vriezer meng ik met fris gekolfde melk. ’s Middags komen Mike (Vigo’s peetoom) & Hanneke op “kraamvisite”. Siel krijgt weer een leuke nieuwe outfit.
Maandag 9 oktober: ’s Morgens komt de fysiotherapeute langs. Ze is nog steeds heel tevreden over Siel. Ze doet wat oefeningen met hem en laat me zien wat ik zelf kan doen. Over 3 weken komt ze terug.
Dinsdag 10 oktober: ’s Middags heb ik een afspraak op mijn werk met de arbo arts. Per komende maandag word ik weer arbeidsgeschikt geschreven. Gelukkig heb ik nog een heleboel vakantieuren staan en een handjevol zorgverlofuren. Nu hopen dat ik ze mag gebruiken.
Woensdag 11 oktober: ’s Middags ga ik even met Siel naar het bureau om te wegen. Per 1 oktober is het weeg-half uurtje verschoven naar de woensdagmiddag. Volgens de weegschaal zou Siel 4905 gram wegen. Maar dit is wel met een hele volle buik. Ik heb hem voor ik ging aangelegd en hij heeft lang en goed gedronken, dus daar mag zeker wel een 100 gram vanaf getrokken worden voor mijn gevoel.
Vrijdag 13 oktober: Romek heeft vanmiddag vrij en brengt een vriendje mee naar huis. Ik warm poffertjes op in de pan en terwijl ik Siel aanleg, smullen we met ons 3-en van overheerlijke poffertjes. Rond 15:00 uur haal ik Siel uit bed en brengen we Jerome terug naar huis. Hij woont in dezelfde straat als mijn schoonouders, dus Romek, Siel en ik gaan even theeleuten bij Opa & Oma Franck.
Zaterdag 14 oktober: Na Romek’s zwemles, die weer super gaat, brengen we Romek langs bij Opa & Oma Weeber. Taro, Siel en ik gaan door naar Duitsland om in Rees bij de Real boodschappen te doen en Romek wilde niet mee. Geeft ons mooi de gelegenheid om een cadeau voor Romek’s verjaardag te kopen nu hij er niet bij is.
Maandag 16 oktober: Nadat ik Romek naar school heb gebracht, bel ik mijn werk op. Ik krijg groen licht wat betreft mijn vakantieuren en zorgverlofuren en mag tot 1 januari thuisblijven. Lekker nog even genieten van mijn kaboutertje en de gelegenheid om alles wat gebeurt is een plekje te geven.
Ik heb 2 weken terug al 2 appeltaarten gebakken en ingevroren voor Romek’ s verjaardag. Hij wil ook nog graag een kwarktaart, dus mama gaat nog even aan het bakken. Ook ben ik nog druk aan het knippen voor zijn tractaties. Romek wil een ridder-kinderfeestje en ook de tractaties voor de kindjes uit zijn klas wil hij in die stijl. Dus mama had bedacht om riddertjes en kasteeltjes uit gekleurd papier te knippen en op kolfflesjes te plakken. Romek wil er nibit chipjes in (die zak met die eekhoorn erop, mama!). Ja, ja, meneer weet wel wat hij wil. En hij wilde chocolade voor de juffen. Die hebben we afgelopen zaterdag al in Duitsland meegebracht.
Dinsdag 17 oktober: Romek is alweer 5 jaar geworden. (Vorig jaar om deze tijd moest ik ’s morgens naar het ziekenhuis om te kijken hoe groot de follikels gegroeid waren naar 14 dagen hormoon spuiten en mocht ik ’s avonds met “moeders-voor-moeders” spuiten. Een paar weken later wist ik dat ik zwanger was! Wat kan er in een jaar toch veel gebeuren.) Romek heeft vannacht goed geslapen en is ook niet super vroeg wakker van de spanning. Vanmiddag heeft hij vrij van school omdat er een studiemiddag voor de leraren is. Dat komt mooi uit. Taro heeft vanmiddag vrijgenomen, dus Romek moet nog even wachten op zijn verjaardagscadeau’s van papa, mama & Siel. Want om Romek nou om 6:00 uur wakker te maken, vonden we iets te veel van het goede. Nadat ik Romek naar school heb gebracht, ga ik de tractaties vullen met chips. Om kwart voor 9 pluk ik Siel uit bed, was hem snel en kleed hem aan, hup in de kinderwagen en snel door naar het consultatiebureau, waar we om 9:00 uur een afspraak hebben. Siel weegt 4950 gram (dit keer met een lege maag) en is 58,5 cm lang. Zijn schedelomtrek is 39 cm. In een maand tijd is Siel 1 kilo aangekomen, dus dat zit wel snor. We hoeven vandaag alleen naar de verpleegkundige. Het is goed te merken dat ze niet precies weet hoe te reageren op een prematuur. Ze zegt ook, jullie komen eindelijk voor de gezelligheid. Normaal met 6 maanden wordt er nu gesproken over potjes groente en fruit, maar daar doen wij nog niet aan mee. Wij volgen het advies van de kinderarts en ons eigen gevoel en dat heeft ze ook wel in de gaten. Er wordt dus niet over potjes gesproken. Het enige wat ze blijft zeggen is, dat Siel een wondertje is en dat hij er zo mooi en gaaf uit ziet. En wat groeit hij mooi. Ze vraagt me of ik de volgende keer foto’s van Vigo mee wil nemen. Daar heb ik geen problemen mee. Verder is ze druk Siel’s dossier aan het doorlezen en dingetjes aan het opschrijven. Over de RS spuit, de volgende afspraak bij de kinderarts, onze afspraak in Nijmegen m.b.t. Vigo, de combinatie fles en borst, de habermanspeen. Alles wordt genoteerd. Siel moet in december terug en dan moeten we weer bij de arts komen. Eenmaal thuis ga ik snel de fles opwarmen voor een zeer hongerige Siel. Daarna maak ik de tractaties af en maak de hapjes voor vanmiddag klaar. Siel ligt inmiddels lekker te pitten in de kinderwagen. In het zonnetje en lekker tussen de hittepitjes kan meneer het wel een tijdje volhouden. Hij geniet iedere keer weer van de buitenlucht. Net voor ik naar school wil gaan met Romek’s tractaties, komt Taro thuis. Geeft mij mooi de gelegenheid om Siel thuis te laten. Romek mag, compleet met feestmuts op, op de stoel van de juf en wordt door de hele klas toegezongen. De tractaties in de vorm van riddertjes en kasteeltjes gevuld met chips wordt welkom ontvangen. En ook de juffen zijn blij verrast met de chocolade. En Romek, die glundert van oor tot oor. Daar doe je het toch voor! Ik maak er intussen, met een brok in mijn keel, een boel foto’s van. Wat ben ik trots op mijn boef, die al weer 5 geworden is. Kleine ventjes worden groot! Eenmaal thuis krijgt Romek dan eindelijk de cadeau’s van papa, mama & Siel en bakt Taro, op Romek’s verzoek, overheerlijke pannenkoeken met appel. En vanaf 14:00 uur barst het feest los. Het wordt een gezellige boel, met veel taart, cadeau’s en centjes. Romek is aan het sparen voor iets groots van Playmobil en heeft, net als vorig jaar, weer centjes gevraagd voor zijn verjaardag. Vorig jaar heeft hij er zijn felbegeerde brandweerkazerne van de Playmobil van gekocht en dit jaar gaat hij voor de afdeling ziekenhuis en ambulance. Hij geniet met volle teug van zijn verjaardag en wij natuurlijk ook, al zijn papa en mama aan het eind van de dag wel bek af! Volgende week woensdag volgt nog een kinderfeestje, ben benieuwd hoe dat verloopt. Onze “eerste keer”!
WORDT VERVOLGD !!!