Hoofdmenu:
VERSLAG SIEL VANUIT ‘S-
Dinsdag 19 december t/m woensdag 3 januari:
Dinsdag 19 december: Sinds gisteravond ben ik overgegaan op 3 keer fles en 2 keer borst. Voor mijn gevoel krijgt Siel niet genoeg aan de borst. Hij heeft wel voldoende en zware plasluiers na de borstvoeding en hij is niet knorrig of zo, maar ik weet niet. Hij krijgt dus wel genoeg vocht binnen alleen de voeding is niet meer optimaal heb ik het idee. Nadat ik Romek naar school heb gebracht samen met Siel, gaan we snel door naar het consultatiebureau waar we om half 9 een afspraak hebben. Siel weegt 6065 gram en is 65 cm lang. Het gewicht valt me tegen, ik had op 200 gram zwaarder gehoopt. Siel heeft zich kennelijk op de lengte gefocust want daar is hij behoorlijk in doorgeschoten. De arts is in ieder geval tevreden met het gewicht en wimpelt mijn bezorgdheid over het voldoende borstvoeding krijgen weg. Volgens haar moet ik maar gewoon doorgaan met borstvoeding want zij meent dat Siel best genoeg krijgt. Als borstvoedingmoeder sta je bovenaan de ladder, maar zodra je neigt te willen stoppen lig je onderaan de ladder! Minpuntje vindt zij dat Siel met zijn 8 1/2 maand (terwijl hij er gecorrigeerd pas 5 is !!!) zelfstandig rechtop moet kunnen zitten en dat doet hij niet. Hij zit wel, maar net een zoutzak. Maar ik kan me niet herinneren van Romek dat hij met 5 maanden zelfstandig kon zitten. Ik ga niet eens met haar in discussie over het aantal maanden dat Siel is, laat me alleen ontvallen dat de fysio meer bezig is met het rollen van rug naar buik en terug dan met zitten. Pluspunt is dat volgens haar de waterbreuk weg is. Ze is zo aan het duwen en voelen dat ik even bang ben dat ze een liesbreuk heeft ontdekt, maar er is niks te vinden. Volgens de kinderarts in Doetinchem zou het heel lang duren voor de waterbreuk weg zou zijn, maar dat zeiden ze van de navelbreuk in Nijmegen ook en die is ook niet meer terug te vinden. Mogen we ook ergens geluk in hebben? De volgende keer dat we terug moeten komen krijgt Siel weer zijn vaccinaties. Terug thuis geef ik een hongerige Siel zijn flesje. Om 10:00 uur krijgen we bezoek van de fysiotherapeute. Zij heel tevreden over Siel en noemt de arts van het consultatiebureau (net als ik) een muts. Volgens haar moet die muts Siel maar eens een uurtje komen observeren, dan zou ze kunnen zien dat hij een hele mooie motoriek heeft. Ik vertel haar over mijn twijfel of Siel wel voldoende aan de borst krijgt en ze denkt (net als ik) dat er waarschijnlijk wel vocht genoeg zit alleen niet meer optimaal voedend. Ik vertel haar dat ik Siel zo graag de winter wil doorhelpen en hem via de borstvoeding nog van wat antistoffen wil voorzien. Zij is van mening dat ik dat al lang gedaan heb, duidend op de verkoudheid waar hij zelf overheen is gekomen. Volgens haar heb ik Siel genoeg meegegeven en mag ik supertrots op mezelf zijn dat ik zover ben gekomen, na al die maanden kolven. Het is prettig met haar over zulke dingen te praten, zij ziet en hoort natuurlijk genoeg in haar beroep. Voor mij is ze net een soort maatschappelijk werkster. Het doet me in ieder geval altijd goed om even met haar bijgekletst te hebben. Ze is zo tevreden over Siel dat ze pas over 4 (!) weken terugkomt. Als Siel ’s middags lekker ligt te maffen en Romek naar school is, zeem ik de ramen beneden van binnen en buiten. Ja, ja, zo voor de kerst begint het te kriebelen en moet alles op en top schoon zijn! Als de jongens ’s avonds op bed liggen, wil ik nog even achter de naaimachine, maar Siel gooit roet in het eten. Hij heeft een lichte verhoging en is wat hangerig, dus van naaien komt niet veel. Volgens ons is hij bezig met tandjes krijgen, hij sijbelt ook als een gek en knabbelt op alles wat maar in de buurt van zijn mond komt. Gelukkig slaapt hij na een vroege laatste fles lekker door.
Woensdag 20 december: De kerstkriebels blijven door mijn lijf gieren. Als Romek naar school is en Siel zijn fles op heeft, ga ik de vitrage van de slaapkamers wassen (overigens geen overbodige luxe want dat is er het afgelopen jaar een beetje bij in geschoten!) en de ramen boven zemen van binnen en buiten. Siel ligt lekker in zijn wipstoeltje te spelen en geeft mij alle ruimte om mijn ding te doen. Daarna gaan we even bij mijn moeder theeleuten en leen ik mijn moeder’s warmhoudplaat voor morgenavond want dan heeft Romek een kerstmaaltijd op school. ’s Middags kruip ik nog even achter de naaimachine, terwijl Romek aan het kleien is en Siel ligt te pitten. Wat ben ik toch gezegend met van die lieve knulletjes die mama lekker haar gang laten gaan! ’s Avonds ga ik naar de naailes, de laatste van dit jaar. Siel’s carnavalsoutfit is bijna af en ziet er super uit.
Donderdag 21 december: Met Siel ga ik naar de Molen in Babberich om pannenkoekenmeel te halen voor de kerstpannenkoekjes voor vanavond en nog even naar Nettorama in Didam om vast wat kerstboodschappen in huis te halen. Romek heeft ’s middags vrij. Terwijl hij zit te knutselen en Siel ligt te pitten, maak ik de kerstpannenkoekjes voor vanavond voor Romek’s kerstmaaltijd op school. Romek komt tussendoor even proeven en inspecteren of mama het wel naar zijn wens doet. Als Taro thuiskomt, eten hij en ik warm. Romek eet op school. Om kwart over 5 ga ik met Romek naar school. Het is heel gezellig en mijn kerstpannenkoekjes zijn binnen een mum van tijd opgepeuzeld. Taro komt ons met Siel in de kinderwagen ophalen. Op het schoolplein wordt nog een kerstmarkt gehouden. Taro haalt de bestelde oliebollen vast op. Omdat Siel om 18:00 uur een fles heeft gehad, doordat ik op school zat, kolf ik sinds lange tijd om half 10 weer eens. Er komt meer uit dan ik had verwacht!
Vrijdag 22 december: Siel begint weer verkouden te worden. Romek heeft spelletjesmorgen en gaat uit school bij Jan spelen. Kan ik lekker boodschappen zonder de tijd in de gaten te moeten houden. Na Siel’s bad en fles gaan we eerst bij Furness mijn kerstpakket ophalen en even theeleuten. Romek komt pas rond 16:00 uur thuis en Jan blijft nog even spelen zodat zijn moeder even kan boodschappen in Didam. Als Siel om 16:00 uur uit bed komt, geef ik hem i.p.v. een fruithapje de gisteravond gekolfde melk. Hij eet deze week niet zo gretig fruit, dus dit is een welkom alternatief. Om 18:00 uur geef ik Siel een fles i.p.v. hem aan te leggen. Foutje van mezelf, ik kom er pas achter als Siel bijna de fles leeg heeft. Ik neem de gok, ga niet kolven en leg ook om 22:00 uur niet aan. Helaas moet ik dit ’s nachts bezuren, want ik weet van narigheid niet hoe ik moet gaan liggen.
Zaterdag 23 december: Als om 6:00 uur de wekker rinkelt, ben ik blij dat ik Siel eindelijk kan aanleggen. Mijn borsten zitten zo vol dat het een verademing is als hij begint te drinken. Siel drinkt zijn buikje vol en soest tevreden in slaap. Romek heeft zwemles. Borstcraw gaat beter dan vorige week kan Taro melden. Ik blijf met Siel thuis omdat hij verkouden is. Rond 12:00 uur komt de familie Zoethout op visite. Aschwinn is 1 dag ouder dan Siel maar 3 kilo zwaarder. Hoewel hij maar 5 cm langer is, is hij een reus vergeleken bij ons tuinkaboutertje. Hij heeft dan ook iets langer bij zijn mama in de buik mogen zitten en heeft beduidend minder infecties te verwerken gehad dan onze Siel. Het is prettig om met lotgenoten bij te kletsen. Ieder heeft zijn eigen verhaal, maar in grote lijnen maak je hetzelfde mee. Aschwinn lag in Nijmegen precies naast Siel en daarnaast lag Levi, waar we ook nog steeds veel contact mee hebben. Je weet waar de ander over praat en wat de ander voelt, vaak heb je aan een half woord genoeg. We maken dan ook meteen een afspraak voor na de carnaval om hen een keer te bezoeken.
Zondag 24 december: Siel (en daarmee ook ik) heeft een onrustige nacht gehad. Ik ben geradbraakt, maar ach, dat hoort er bij als je kindertjes hebt. Als Romek een filmpje van “de adventskalender” op Zappelin op tv aan het kijken is en de kindjes de sterretjes (overleden dierbaren) buiten een fijne kerst toewensen, stromen de tranen over mijn wangen. Gelukkig merkt Romek er niks van. (Deze dagen hebben zobiezo een emotioneel tintje en met een dosis vermoeidheid erbij, is een tranenvloed zo voor elkaar..) Ik ben ontzettend dankbaar voor mijn 2 mannekes, maar het hadden er eigenlijk 3 moeten zijn… Maar ondanks het gemis van Vigo (en onze hond Bobby) gaan we genieten van de komende feestdagen!
Na het ontbijt gaan we even koffieleuten bij Taro’s tantes in Ulft. ’s Middags als Siel in bed ligt, liggen we lekker met ons 3-
Maandag 25 december: Siel heeft weer beter geslapen, dit tot grote vreugde van mama.
’s Morgens gaan we op de koffie bij (opa) Jan & (oma) Lijs Meuleman. Terug thuis gaat Siel na een fles lekker pitten en Taro, Romek en ikzelf gaan gourmetten. Romek geniet van het vleesjes en pannenkoekjes bakken. Siel houdt het goed vol in bed. Om kwart over 4 komt er eindelijk beweging in hem. We gaan nog even bij mijn ouders langs voor een kerstborrel. Mijn zus, zwager en hun kids zijn er ook. Ik heb voor Siel een fles meegenomen. Onderweg naar huis sukkelt hij lekker in slaap in de kinderwagen en kan zo zijn bed in. Pyjama doen we wel bij de laatste fles.
Dinsdag 26 december: De voeding loopt al aardig terug (net als destijds bij Romek toen ik langzaam wilde afbouwen met de borstvoeding). Ik heb dus maar besloten om alleen de eerste voeding om 6:00 uur nog aan te leggen. ’s Morgens gaan we op de koffie bij Taro’s ouders.
’s Avonds gaan we gezellig kaarten bij de buren.
Woensdag 27 december: We gaan ’s morgens op pad voor Taro om een nieuw zwart pak te kopen voor de carnaval (onder het motto: nu kan het nog, vanaf januari hebben we nog maar 1 salaris). We eten op de terugweg een broodje in de auto. Taro gaat bij thuiskomst door naar de carnavalshal, Siel na de fles naar bed en Romek vermaakt zich voor de tv. Ondertussen ruim ik de zolder een beetje op en maak het logeerbed gereed. Ons nichtje Janine wil vanaf morgen een paar daagjes komen logeren.
Donderdag 28 december: Bij de voeding van 6:00 uur heb ik het gevoel dat Siel niet voldoende heeft gedronken en bied hem nog een fles erbij aan. Die gaat er bijna helemaal in, dus mijn gevoel heeft me niet in de steek gelaten. Ik neem een drastisch besluit... dit was de laatste keer borst! Vanaf morgenvroeg gaan we helemaal over op de fles. Taro gaat al vroeg op pad. Hij helpt vrienden van ons een handje met hun badkamer. Rond kwart over 9 staat onze loge op de stoep. Janine wil Siel graag eens in bad doen. Ik had voor de tijd (voor de grap) gezegd dat ze haar regenpak mee moest brengen, want Siel spettert er tegenwoordig steeds meer op los, maar Siel neemt het iets te letterlijk. Hij gaat helemaal los, met als gevolg dat niet alleen Janine behoorlijk nat is, maar ook de muur en vloer en ook Romek en ik krijgen de nodige spetters mee. Ik laat haar maar lekker modderen en maak er een paar leuke plaatjes van. Na het bad mag ze Siel de fles geven, terwijl ik “de chaos” op Siel’s slaapkamer weer in orde breng. Het was de bedoeling dat Siel om 11:00 uur zijn 4e RSV spuit zou krijgen, maar om kwart over 11 rinkelt de telefoon. De verpleegster vraagt of ik de spuit al heb opgehaald en geeft door dat ze nu onderweg is naar Terborg en dan onze kant op komt. Dat wordt dus voorlopig niks. Ik nestel me met Siel voor de tv, zodat hij even een dutje kan doen en bel Taro om te zeggen dat ik de lunch bij onze vrienden niet red. Tanja had me uitgenodigd om een broodje mee te eten omdat Taro hen helpt. Ik spreek met Tanja af dat ik zo snel mogelijk kom. Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Om kwart over 12 komt de verpleegster een keer aan. Ik kleed Siel snel uit en leg hem op de weegschaal. Het resultaat stemt me blij… 6310 gram !!! De verpleegster geeft aan dat Siel de volgende keer 2 spuiten zal krijgen, want naar mate hij zwaarder wordt, word de dosering aangepast en er mag maar een bepaalde hoeveelheid in een spier worden toegediend. Siel geeft even een kik als hij wordt geprikt maar is het ook meteen weer vergeten. Ik roep Janine en Romek van boven, die achter de Playstation zitten. Janine mag achter de kinderwagen en we snellen ons naar de Schaapjes voor een bammetje. Ik heb voor Siel weer een fles meegenomen. Siel, die niet graag een fles op de arm wil drinken, moet er voor een keer aan geloven. Hij protesteert flink, maar uiteindelijk drinkt hij zijn fles toch leeg. Op de weg terug, sukkelt hij weer in slaap en kan ik hem eenmaal thuis zo overleggen in bed. Hij slaapt weer een gat in de middag. Na het eten gaan we even bij mijn ouders langs. Mijn zus en vader bakken vandaag oliebollen. (Normaal help ik meestal maar vorig jaar moest ik al verstek laten gaan vanwege mijn zwangerschap en het behoorlijke vloeien en helaas ook dit jaar vanwege Siel’s spuit.). Siel krijgt bij opa en oma de fles. We nemen een zak overheerlijke oliebollen mee naar huis. Siel is weer in de kinderwagen in slaap gesukkeld en kan zo over in bed. Pyjama doen we weer met de laatste voeding.
Vrijdag 29 december: Bij de voeding van 6:00 uur kijkt Siel me vragend aan als ik hem een fles aanbiedt. Geen borst mama?, zie ik hem denken! Nee schat, mama wil niet dat je honger hebt en ik ga niet naast borst ook nog eens een fles aanbieden. De honger overwint het, dus neemt Siel genoegen met hetgeen hij aangeboden krijgt. Taro gaat nog even een paar uurtjes helpen bij de Schaapjes. Ik vlieg even met een natte lap en de stofzuiger door het huis en ga met de kids een paar boodschapjes doen in de stad. Iets over 3 komt mijn zus met man en zoon. We hebben om 16:00 uur een afspraak bij de fotograaf om ons allemaal op de gevoelige plaat te laten vastleggen. Janine en ik trekken ons terug op de badkamer. Janine experimenteert af en toe met make-
Zaterdag 30 december: Romek heeft geen zwemles. Na het ontbijt gaan we even naar Duitsland om smokingblouses voor Taro voor de carnaval te kopen. We brengen ook wat vuurwerk mee. Taro heeft “verzoendag” van de carnaval. Ik heb geen zin om te koken en doe lekker makkelijk… kant en klare pannenkoekjes even opgewarmd in de magnetron. Makkelijk en best lekker voor een keertje. Beide borsten staan weer op spanning, dus mogen beide even aan de kolf.
Zondag 31 december: Eindelijk mag er dan vuurwerk afgestoken worden. Romek heeft de dagen afgeteld. Het grootste gedeelte van de dag zijn hij en Taro dan ook buiten te vinden. Aan het eind van de dag wordt Janine door mijn zus weer opgehaald. Ze heeft nog helemaal geen zin om naar huis te gaan. Het bevalt haar wel lekker met Siel te tutten, relaxed op de bank tv te kijken en spelletjes te doen op de PlayStation, Nintendo en Gameboy. Taro en Romek grappen dat ze de vlag gaan uithangen en vuurwerk af gaan steken als ze weg gaat. De vlag wordt niet uitgehangen, maar vuurwerk wordt er wel afgestoken als ze uiteindelijk wegrijden. Voor Romek en Taro gaan douchen wordt er eerst nog wat siervuurwerk afgestoken. Om kwart voor 8 gaat Romek naar bed en kruipen papa en mama gezellig op de bank voor de tv. Om kwart over 11 haalt Taro Romek uit bed. Hij is moeilijk wakker te krijgen, maar als we hem laten slapen, hebben we morgen een woedende Romek op ons dak. Langzaam wordt Romek beetje bij beetje wakkerder en als het 00:00 uur is gaat Taro naar buiten de restanten siervuurwerk afsteken. Eerst blijven Romek en ik voor de keukenraam kijken, maar dan wil Romek ook naar buiten. Ik neem de babyphone mee naar buiten, maar Siel slaapt rustig het nieuwe jaar in. Hopelijk hebben we in 2007 iets meer geluk!
Maandag 1 januari: ’s morgens gaan we eerst naar mijn ouders en dan door naar Taro’s ouders. De rest van de dag hebben we lekker voor onszelf. ’s Avonds breken Taro, Romek en ik onder toeziend oog van Siel de kerstboom af en verdwijnt alles weer naar zolder. Voor Romek had het nog wel een hele tijd mogen blijven hangen, maar er is een tijd van komen en een tijd van gaan, dus wordt de kerstboom naar zolder verbannen.
Dinsdag 2 januari: De afgelopen dagen heeft Siel me ’s nachts regelmatig bezig gehouden. Taro krijgt er in mindere mate wat van mee maar houdt zich altijd gedeisd en laat mama het werk opknappen (!) en Romek merkt van Siel’s nachtelijke gespook (gelukkig) al helemaal niks. We hebben diverse veranderingen geprobeerd. Sinds gister ligt Siel niet meer schuin in bed en kinderwagen maar gewoon horizontaal. De kleine slaapzak heeft plaatsgemaakt voor een maatje groter. En Siel zit nu op volledige flesvoeding. Ik heb het idee dat hij me gewoon aan het uitproberen is. Om 2:00 uur geeft hij een kik en geef ik hem zijn speen. Om kwart over 4 begint hij opnieuw. Ik geef hem nog een keer zijn speen, maar dan is de maat echt vol. Mama gaat niet meer elke paar minuten op een drafje naar Siel’s bedje om hem van speen te voorzien. Ik prop mijn vingers in mijn oren, kruip diep onder mijn dekbed en laat Siel mopperen. Naar een tijdje gaat het mopperen over in jammeren en het jammeren gaat over in huilen. Om 5:00 uur wordt het gehuil al iets minder. Mijn enige zorg is dat Romek er niets van hoort want dan heb ik hem ook nog wakker, maar Romek pit lekker door. Om 5:20 uur geeft Siel het eindelijk op en valt in slaap. En mama ook. Als om 6:00 uur de wekker gaat voor Siel’s eerste voeding moet ik hem wakker maken. Om 6:30 uur gaat Siel weer terug in bed met een volle buik en een schone broek. Hij blijft nog heel even wakker maar heeft al snel door dat mama toch niet meer komt en sukkelt 10 minuten later tevreden in slaap om pas rond half 10 wakker te worden. De aanhouder wint en hopelijk zit Siel weer op zijn normale ritme. Met ons viertjes gaan we ’s morgens naar Doetinchem stof halen voor een nieuw prinsenpak voor Romek. De afgelopen 2 jaar was hij prinsje en zijn zwarte broek en blauwe gilet zijn te klein geworden. Romek wil graag hetzelfde als Taro’s Raad van Elf kleding en kiest voor een zwart gilet op een zwarte broek. En hij wil een nieuwe cape die in de kleur van papa moet, dus rood. We laten meteen Romek’s fotorolletje ontwikkelen met foto’s die hij zelf gemaakt heeft met zijn toestelletje. Er staan nog een paar foto’s op van Maria toen ze Siel kwam bezoeken in het ziekenhuis in Doetinchem.
Woensdag 3 januari: Siel heeft vannacht niet veel stenders gemaakt. Rond kwart over 5 wilde hij zijn speen en bleef daarna in zichzelf babbelen. Om kwart voor 6 heb ik hem eruit gehaald om hem zijn fles te geven. Daarna ging hij weer lekker slapen, maar werd rond half 8 weer wakker om niet meer te gaan slapen. Helaas werd Romek er wakker van dus die was al vroeg aan het spelen. Maar goed, ik heb toch behoorlijk kunnen pitten. Na het ontbijt ga ik boodschappen doen in Didam en gaat Taro met Romek en Siel even de stad in om de proefdrukjes van onze foto’s op te halen bij de fotograaf. Als ik terugkom is Romek aan het rondhangen bij de buurman. Iets over 1 ga ik Siel even langs het consultatiebureau. Ik ben toch wel benieuwd wat zijn gewicht is. Het resultaat valt me niks tegen, Siel weegt 6540 gram ! Weer 230 gram erbij in een week. De verpleegkundige vindt hem er ook heel goed uitzien en geeft me groot gelijk dat ik ben overgegaan op volledige flesvoeding (!). Bij thuiskomst krijgt Siel de fles. Als ik zijn luier verschoon, staat Taro een beetje te donderjagen met mij. Hij is me aan het doorkietelen en als er iets is waar ik niet tegen kan is het wel kietelen. Siel kan papa’s geplaag niet echt waarderen, trekt eerst een pruillipje en begint dan hartverscheurend te huilen. Mijn kleine tuinkabouter kan er niet tegen dat papa met mama aan het vervelen is. Arme schat ! Romek is intussen met de buurman de honden aan het uitlaten en als ik Siel’s flesjes aan het uitkoken ben, zie ik hen samen op een scateboard voorbij sjeezen. Snel maak ik er een paar foto’s van. Romek en de buurman, dat zijn 2 handen op 1 buik. Taro gaat even naar Oud-
WORDT VERVOLGD !!!